Kilka słów o anatomii
Aorta jest największą tętnicą w organizmie. Natleniona krew z płuc płynie przez lewą część serca do aorty i jej odgałęzieniami dopływa do wszystkich najważniejszych narządów. Pomiędzy lewą komorą oraz aortą znajduje się zastawka, zbudowana zazwyczaj z trzech płatków. W warunkach prawidłowych zastawka otwiera się szeroko w momencie skurczu lewej komory, dzięki czemu krew zostaje wypchnięta przez kurczący się worek mięśniowy do aorty.
Zwężenie zastawki powoduje powstanie przeszkody na drodze przepływu krwi. Im bardziej zmniejsza się powierzchnia ujścia, tym trudniej sercu tłoczyć krew. Szczególnie ciężkie jest zwężenie poniżej 25% normalnej powierzchni. Mówimy wówczas o zwężeniu krytycznym, które często należy zoperować.
Co na to serce?
Serce próbuje sforsować przeszkodę przez mocniejsze wypychanie krwi. Mięsień powiększa się, co nie jest dla niego korzystne. W efekcie daje to odwrotny od zamierzonego skutek. Zamiast lepiej, serce zaczyna pompować krew słabiej niż dotychczas. Objawia się to jako ból w klatce piersiowej, zawroty głowy i omdlenia. Dobrze, gdy chorobę rozpozna się, zanim serce ulegnie dużemu zniszczeniu. Niestety u wielu osób długo przebiega ona bezobjawowo i ujawnia się dopiero w okresie znacznego zaawansowania. Z czasem wynikiem zniszczenia serca jest jego niewydolność.
Zanim będzie za późno
Stenoza aortalna wynika najczęściej ze zbyt szybkiego wyrodnienia i zniekształcania się zastawki. Oprócz niewątpliwej roli genów, do rozwoju choroby przyczynia się postęp miażdżycy, obecność nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, chorób nerek, palenia tytoniu oraz nadwagi. Stąd wniosek, że skuteczne zwalczanie tych stanów stanowi najlepszą profilaktykę stenozy.
Czytaj też: Dieta dla serca
Nowe znaczy lepsze
Do wczesnego rozpoznania choroby może doprowadzić wysłuchanie przez lekarza szmeru nad sercem. W tej sytuacji wykonuje się badanie obrazujące serce – echokardiografię, która bardzo dokładnie pokazuje budowę tego organu.
Badanie jest niebolesne i bezpieczne. Leczenie jest uzależnione od stopnia zwężenia zastawki. Przy nieznacznym ograniczeniu pola ujścia stosuje się leczenie farmakologiczne oraz śledzi przebieg choroby. Przy ciasnym zwężeniu , towarzyszących uciążliwych objawach i szybkim postępie choroby, przeprowadza się operację kardiochirurgiczną – najczęściej wymianę starej zastawki na nową. Udana operacja znacznie poprawia rokowanie chorych. Jednak im starszy pacjent, tym większe ryzyko związane z zabiegiem. Dlatego też, jeśli istnieją wskazania, nie należy zwlekać z operacją.
Czytaj też: Jak chronić mózg przed chorobami serca i naczyń?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
